Portugese wijn? Kan dat wel?

Ik ben helemaal waus van Portugal. Wát een land! Met name een bezoek aan Lissabon, Estoril en Caiscais creëren zeer warme gevoelens bij mij. En al die mooie zandstrandjes, volledig ingesloten door rotspartijen: daarvoor hoef ik echt niet naar Thailand. Toen ik 19 was, trad ik een maand op als zanger/pianist in de jazzclub van het Alfamar Hotel in Quarteira aan de Algarvekust. Omdat ik iedere maandag vrij had, wilde ik graag mijn vrije tijd benutten om wat meer van het land te zien. Iets wat ik daarna bij ieder buitenlands werkavontuur volhield, trouwens. Terug naar Portugal: de chef–kok van het hotel woonde in Lissabon en reed iedere zondagnacht in zijn oude Volkswagen Golf terug naar de hoofdstad om tijd met zijn familie door te brengen. Zo’n 300 kilometer, zonder snelweg op onverlichte B-wegen. Ik reed mee, probeerde te slapen op de achterbank en bij het krieken van de dag zette de kok mij ergens in een woonwijk in Lissabon af en ging ik de stad in. Wat een geweldige stad! Alsof je een eeuw teruggaat in de tijd. Dat is nu wel anders met de hypermoderne expo–wijk en de sneltram richting de kust. Dezelfde maandagavond pikte de kok mij rond 23 uur weer op en reden we terug. De volgende dag sliep ik bij aan het zwembad. Ik heb in Portugal pas echt de bossanova’s leren waarderen en tot op de dag van vandaag probeer ik nog steeds alle AC Jobim–songs in het Braziliaans-Portugees te zingen. Ik maakte destijds ook voor het eerst kennis met Portugese wijnen. Hoewel ik toen nog niet zo kieskeurig was, konden de witte Vinho Verdes mij maar matig bekoren. Dan maar een koude pils aan het zwembad! Echter, er is veel veranderd sinds 1982, slechts zes jaar na de eerste Portugese parlementsverkiezingen en zeven jaar na de dood van Franco in het naburige Spanje. De Vinho Verdes die wij nu aanbieden zijn echt bijzonder goed te drinken en dat geldt voor zowel de blends (meerdere druivensoorten) als de monocépages (één enkele druif). Ik durf wel te zeggen dat de prijs–kwaliteitverhouding van een Monte Velho (€7,25), Quinta de Cabriz (€7,50), Docil (€12,95) en de Esporão Tinto (€17,95) – de ‘Zomergastenwijn’ van Louis van Gaal – écht uitmuntend is. Héél veel wijn voor relatief weinig euro’s. Toen ik 21 werd, kreeg ik van mijn vader een originele kist Vintage Port uit mijn geboortejaar 1963 en die is nog steeds op dronk. Wij hebben gelukkig veel klanten zoalsmijn vader, die ook op zoek zijn naar een Vintage Port uit een jubileum- of geboortejaar. Ik denk dat Slijterij Ton Overmars  één van de grootste assortimenten Vintage Port van Nederland heeft. Onlangs sloten we de voorverkoop van de Vintage Port 2016 af met als absoluut hoogtepunt de Taylors Vintage 2016, die 100 op 100 Parkerpunten kreeg: beter is er gewoonweg niet en dus zijn die aluitverkocht. Maar kom vooral langs voor een andere Portugese verrassing!