André Kuipers in de ArenA
Mijn eerste ontmoeting met André Kuipers was niet alleen voor mij memorabel. Hij was samen met enkele andere bijzonder interessante mensen door ons uitgenodigd om acte de présence te geven tijden een charity dinner, The Green Deal genaamd. André had met eigen ogen vanuit de ruimte gezien hoe dun de atmosfeerschil rond de aarde is en dus ook hoe kwetsbaar onze leefomgeving is. Hij zet zich graag in voor een beter milieu en wilde graag bij onze fundraising zijn. André had ook een noviteit destijds in Nederland : de Fisker Karma. Een volledig electrische Back to the Future achtige auto die niet te betalen was maar hé : Dré had zojuist wat centjes verdiend als ESA ruimtevaarder dus zo’n waanzinnige auto kon er wel af. De auto net afgeleverd en op weg naar de ArenA. Dat ging niet helemaal als gepland. Wit als een vaatdoek schudde hij mijn hand in de VIP-ruimte want hij had met de voorkant van de Fisker één van de betonnen randen aan het eind van een parkeerplaats geramd en die lag er nu bijna af. U kent dat gevoel misschien wel : ziek zijn van de eerst kras op, of beschadiging van, iets dat u zeer dierbaar is of zelfs nét nieuw. André was er ziek van. Dit werd niet de avond die hij hoopte : een terugkeer in de ArenA waar hij een jaar daarvoor voor 60.000 uitzinnige fans tijdens zijn ruimtereis live door de Toppers werd geinterviewd. Arme André, gelukkig is het nog allemaal goed gekomen 😊
Nu terug naar de wijn : Juni rosé maand, tenminste dat hopen we dan maar. Tot nu heeft de zon ons aardig in de steek gelaten. Rosé is al 15 jaar groter in Frankrijk dan witte wijn. In Nederland wordt rosé als zomer/terraswijntje gezien maar dat is volledig ten onrechte. Een goede rosé heeft meer structuur, body dan veel witte wijn. Mijn persoonlijke favoriet is de Angelvin rosé uit Saint Tropez. Ik ben daar geweest op de heuvels van St Tropez en er is een kleine wijngaard van de familie Wallace. Ik heb de vader van de huidige eigenaar Logan ontmoet toen ik daar was en hij was een berucht man in de jaren zestig toen hij naast wijn ook Hash leverde aan de jetset in St Trop. Hij was een graag geziene gast op feesten en partijen en heeft ook nog even vastgezeten in New York wegens handel in geestverruimde artikelen. Een soort bad-ass versie van Alain Delon. Maar terug naar de wijn : dit is rosé zoals deze moet zijn. Top, fris, rond, snoepje, vleugje perzik !
En hun Angelvin “Prestige” is 100% Tibouren druif , een druif die alleen verbouwd wordt in de heuvels van St Tropez sinds deze na een jaren lange zoektocht teruggehaald is uit het Midden-Oosten naar de Middelandse Zee. Vanaf 16,95. Geniet!
Youp en wij(n)
Youp van ’t Hek is een held. Toen ik als zanger/pianist samen met Reinier Sijpkens ( muziekbootje 😊) als Les Deux het muzikale schnabbel circuit gek maakt in de jaren ’80 en ’90, hebben ik Youp voor het eerst ontmoet. Eerst bij Ronald Jan Heijn thuis aan de Oude Waal en later op een mooi feest van OSM ( ons soort mensen…) in het mooiste, kleine theater van Nederland : Diligentia te Den Haag. Wij stonden klaar op het podium, de zaal vol en gereed om te dansen en toe gebeurde het : onze rhytmebox, later bekend geworden als Drumcomputer, kreeg geen stroom. Adapter kapot. Youp was aanwezig en zijn technicus ook. Hij bood direct zijn hulp aan en ze gingen in Den Haag op zoek naar een werkende adapter in hun eigen voorraad of bij bevriende technici. Mobiele telefoon bestond nog niet…. Zij op pad en een half uur later konden wij alsnog beginnen met de opzwepende tonen! Feest! Later begreep ik dat Youp zijn eerste optredens in Diligentia als een begin van zijn carriere bestempelde dus wellicht dat hij buiten zijn naastenliefde voor artiesten, een flashback had. Dank je Youp!!! Mijn carriere als artiest hield op in 1995 toen ik naar Stockholm verhuisde en uiteindelijk als Ton Overmars eigenaar, kruisten onze paden pas weer opnieuw. Youp heeft namelijk een sketch gewijd aan een wijnproeverij, te vinden op YouTube. Erg geestig, zeer de moeite waard. En naar ik begrijp heeft hij een speciale band met een Haarlemse wijnwinkeleigenaar dus een klassiek voorbeeld van de draak steken met zichzelf. Dat is zijn specialiteit : de spiegel voor houden. Voor ons en zichzelf. Dank Youp voor je tomeloze inzet en via een lach de wereld beter maken. De drank waar ik het deze maand over wil hebben is een unieke Japanse whisky : Hibiki. Nou vindt mijn generatie wat van Duitsers en Japanners maar dat sentiment slijt toch gestaag. In 1899 startte de Japanner Shinjirō Torii een wijnwinkel in Osaka en importeerde wijnen. Hij werd verliefd en trouwde met een Schotse dame en op familiebezoek bij haar in Schotland kwam hij uiteraard in aanraking met Whisky. Hij was zo enthousiast over deze drank dat hij de Yamazaki distilleerderij stichtte in 1923 en iets meer dan een jaar later was de eerste Japanse whisky een feit. Nu, 101 jaar later, is whisky niet meer weg te denken in Japan. Hibiki Harmony is een blend van 10 verschillende Malt Whisky’s uit de Yamazaki en Hakushu distilleerderijen. Delicate zoete smaken van honing, gekonfijte sinaasappelschil en witte chocolade. Subtiele lange afdronk met een vleugje Mizunara (Japanse eik). Bij ons altijd € 115,- je kunt deze whisky natuurlijk ook bij die grote, bekende slijterijketen kopen voor € 134,95…. Onthoud : het leven is te kort voor slechte drank!
Louis van Gaal, Harry Slinger, Ton Overmars en Bio, Vegan, Circulaire Guilhem Chardonnay
Drie Amsterdamse namen en begrippen. De één wat wereldberoemder dan de ander maar als je een tijdje rondloopt in Mokum zoals ik, ken je ze alle drie. En voetbal, muziek en drank : ik geloof dat ik er wel wat mee heb…. Als je wat langer meeloopt zoals ik heb je ook herinneringen aan alle drie. Louis van Gaal heb ik een aantal keer ontmoet in mijn tijd bij de Amsterdam ArenA maar ook twee keer, één keer op een terras in Volendam en laatst nog bij een veiling van Spieren voor Spieren, terwijl hij ontspannen en niet op constant zn qui vive was zoals de meesten hem kennen. Een beetje zoals de Johan Cruijff die ik na zn carriëre leerde kennen en toen pas zijn echte, vriendelijke kant liet zien. Toen ik in de jaren ’80 in de Haarlemmer Houttuinen woonde werd café Drukwerk aan het Singel 14 (….) geopend met het bekende rode hoedje op de gevel, dat was een stunt, de buurt liep uit. En in 2017 nam ik Slijterij Ton Overmars over, sinds 1971 een begrip aan het Hoofddorpplein. Ton begon met wijn tappen en de wijnconsumptie in Amsterdam was nog gering, wijn stond alleen in kartonnen pakken in de supermarkt! Nu struikel je over de wijnwinkels dus die omzettaart wordt door steeds meer aanbieders verdeeld. Natuurwijnwinkel, Biowijnwinkel, Alcoholvrije of Italiaanse wijnwinkel : het is er allemaal bijgekomen. Wat ik nu zo leuk vind aan mijn eigen winkels is dat we met 3.000 verschillende artikelen al die niche-producten op voorraad hebben bij Ton Overmars. Bio, milieu : het wordt steeds belangrijker, zeker nu bewezen is dat de pesticiden die gebruikt worden voor de productie van goedkope wijn ( ‘optimale’ oogst) niet alleen bij de wijngaard-medewerkers maar ook bij de wijndrinkers Parkinson veroorzaken. Fout! Eén van de wijnmakers waar wij mee werken is Chateau Guilhem, in 1791 gesticht door Marquis Edmond d’Auberjeon en tegenwoordig geleid door de 5e generatie. Wij voeren o.a. hun Limoux Chardonnay die naast de BIO, Vegan opvoeding sinds een jaar een volledig verantwoorde verpakking heeft. Geen nekcapsule, geen metaalverf meer op het etiket van gerecycled papier, een veel lichtere fles, dooskarton van FSC hout en alles gekocht bij leveranciers binnen een straal van 100 kilometer rond het Chateau. Dit scheelt per jaar 30 ton CO2, 2.000 kilo papier, 300.000 liter water en 100.000 capsules. Maar bovenal verkopen wij deze Chardonnay omdat deze gewoon erg lekker is. Beetje hout, niet teveel, fris maar rond en vol. En onthoud : het leven is te kort voor slechte wijn!
